Φαίνεται ότι για κάποιους και κάποιες εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ οι «διαρροές» και οι πληροφορίες πρέπει να έχουν την έγκρισή τους – ακόμα καλύτερα όταν τις κάνουν οι ίδιοι ή οι ομοϊδεάτες τους στον εσωκομματικό πόλεμο.
Εάν την έχουν, τότε όλα είναι «έγκυρα» και «σπαθάτα» και ωραία.
Και… θριαμβεύει η ανεξάρτητη και αγέρωχη, σαν το γεφύρι της Άρτας ένα πράμα, δημοσιογραφία.
Εάν δεν έχουν τον έλεγχο και τις διαρροές τις κάνουν άλλοι, τότε αμέσως είναι… παραπληροφόρηση και χρήζουν διάψευσης! Με τέτοια βιασύνη και ορμή που φεύγουν ακόμα κι από τις συνεδριάσεις για να εκφωνήσουν ένα «δεκάρικο», σαν «ευαγγέλιο αλήθειας» ας πούμε – χωρίς ερωτήσεις και άλλες διευκρινίσεις φυσικά – απαιτώντας από τα μέσα ενημέρωσης να… ευθυγραμμιστούν με τα λεγόμενά τους.
Λοιπόν.
Επειδή παραγνωριστήκαμε μάλλον, ας το ξεκαθαρίσουμε για να μην υπάρχουν παρανοήσεις.
Τη δουλειά τους και τη δουλειά μας. Για την ακρίβεια, τον παραγοντισμό τους και την υποχρέωσή μας (μαζί με το δικαίωμά μας) να δημοσιεύουμε τις πληροφορίες.
