Η καθαίρεση Κασσελάκη από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην κρίση του, καθώς έχουν μείνει πολλές ακόμη εκκρεμότητες και η πορεία προς την ανάδειξη νέας ηγεσίας δεν θα είναι εύκολη για κανέναν.
Ο Κασσελάκης, μέχρι χθες το απόγευμα, ήταν εξαφανισμένος, μάλλον σε κατάσταση σοκ από την καθαίρεση. Είναι προφανές ότι, ενώ ήξερε τον κίνδυνο μιας πρότασης μομφής, και μάλιστα ο ίδιος προκαλούσε τους αντιπάλους του να την κάνουν, δεν είχε Plan B για την περίπτωση έγκρισής της. Τώρα όμως η καθαίρεση έγινε και είναι αναγκασμένος να δημοσιοποιήσει τι θα κάνει. Ειδικά αν θέλει να είναι πάλι υποψήφιος για την ηγεσία. Και ήδη ετοιμάζεται για ανακοινώσεις.
Ξέρει ότι όσο μένει σιωπηλός θα χάνει πόντους, αφού θα ενισχύεται η αίσθηση ότι είναι τελειωμένος από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν αποκλείεται δικοί του οπαδοί να αρχίσουν να κατευθύνονται προς τον Πολάκη ή άλλες κατευθύνσεις. Γι’ αυτό δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει κενό δημοσιότητας. Το ότι δεν είναι ούτε πρόεδρος ούτε βουλευτής τον υποχρεώνει να βρει τρόπο να είναι παρών σε διάρκεια. Είπαμε, αν θέλει να είναι ξανά υποψήφιος.
Προς το παρόν το μόνο βέβαιο είναι ότι οι υποστηρικτές του στο κόμμα έχουν μειωθεί μετά τις τελευταίες μετακινήσεις – στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, στην Πολιτική Γραμματεία και στην Κεντρική Επιτροπή. Τα τέσσερα – πέντε πρόσωπα που καθημερινά τον στηρίζουν στα κανάλια δεν είναι αρκετά. Χώρια που η προηγούμενη άρνησή του να πάει με πρωτοβουλία του σε εκλογή από τη βάση δίνει την αίσθηση ότι κι αυτή έχει χαθεί. Ο χρόνος για να αντιστρέψει τις εντυπώσεις δεν του περισσεύει.
Από την πλευρά τους οι «87» πρέπει κι αυτοί να κάνουν κάποια πράγματα γρήγορα. Πριν απ’ όλα να συμφωνήσουν σε ένα πρόσωπο για πρόεδρο. Αν δεν δείξουν ότι είχαν σχέδιο για το κόμμα και την ηγεσία όταν έκαναν την πρόταση μομφής, μπορεί κάποιος κόσμος να πιστέψει ότι το έκαναν μόνο και μόνο για να φύγει ο Κασσελάκης και να εξανεμιστεί το καθαρό πλεονέκτημα που απέκτησαν το σαββατοκύριακο.
Ο άλλος κίνδυνος για τους «87» λέγεται Πολάκης. Ο βουλευτής Χανίων έχει μια καθαρή υποψηφιότητα, είναι από καιρό αποφασισμένος και θα ψαρέψει προς κάθε κατεύθυνση. Αν δείξουν αμηχανία ή αναποφασιστικότητα, μπορεί να αναπτύξει δυναμική και να χάσουν το προβάδισμα πριν το καταλάβουν.
Το συμπέρασμα ήταν εξαρχής απλό: Για Κασσελάκη και «87» το πρόβλημα είναι κοινό. Όσο αργούν να πάρουν αποφάσεις τόσο θα αυξάνεται ο κίνδυνος να φύγει το τρένο χωρίς αυτούς.
