Τους κοραλλιογενείς υφάλους εγκαταλείπουν οι καρχαρίες καθώς οι ωκεανοί υπερθερμαίνονται λόγω της κλιματικής κρίσης, όπως αποκαλύπτει νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Communications Biology.
Η υπερθέρμανση δεν βοηθά τους καρχαρίες, οι οποίοι βρίσκονται ήδη υπό εξαφάνιση, με την απουσία τους από το οικοσύστημα ενδεχομένως να έχει σοβαρές επιπτώσεις για τους υφάλους. Οι καρχαρίες των υφάλων αποτελούν κομβικό κομμάτι της βιοποικιλότητας και του οικοσυστήματος, το οποίο μπορεί να έρθει αντιμέτωπο με μια επικίνδυνη ανισορροπία χωρίς αυτούς.
Οι επιστήμονες κατηγοριοποίησαν και εντόπισαν περισσότερους από 120 καρχαρίες που ζουν στους μακρινούς υφάλους του Αρχιπέλαγους Τσάγκος στον κεντρικό Ινδικό Ωκεανό από το 2013 έως το 2020, με τη χρήση ταυτότητας και συγκέντρωσαν περισσότερα από 700.000 δεδομένα.
Τα δεδομένα συνδυάστηκαν με δορυφορικά δεδομένα που κατέγραψαν περιβαλλοντικούς παράγοντες στρες, όπως τη θερμοκρασία της θάλασσας και τα ρεύματα.
Όσο αυξάνεται η πίεση στους υφάλους, ειδικά κατά την περίοδο μιας σημαντικής αύξησης της θερμότητας του ωκεανού λόγω του φαινομένου El Niño το 2015-2016, οι καρχαρίες πέρασαν σημαντικά λιγότερο χρόνο εκεί. Μάλιστα, δεν επέστρεψαν στην τυπική τους κατοικία για πάνω από 16 μήνες μετά το φαινόμενο αυτό.
Ωστόσο, οι καρχαρίες περνούσαν περισσότερο χρόνο σε λίγους υφάλους που ήταν πιο υγιείς και ανθεκτικοί, κυρίως λόγω της απουσίας επιβλαβών ειδών και της παρουσίας μεγάλων πληθυσμών πουλιών, τα οποία βοηθούν στη λίπανση των υφάλων.
Οι ερευνητές είπαν ότι αυτό έδειξε ότι η αύξηση της προστασίας των κοραλλιογενών υφάλων από ζημιές που προκαλούνται από τον άνθρωπο μπορεί να βοηθήσει τους καρχαρίες να παραμείνουν στα σπίτια τους στους υφάλους τους.
Οι καρχαρίες είναι ψυχρόαιμοι και η θερμοκρασία του σώματός τους συνδέεται με τη θερμοκρασία του νερού. «Αν κάνει πολλή ζέστη, θα χρειαστεί να μετακινηθούν», είπε ο Δρ David Jacoby, λέκτορας ζωολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ και επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος. «Πιστεύουμε ότι πολλοί επιλέγουν να μετακινηθούν σε υπεράκτια, βαθύτερα και ψυχρότερα νερά, κάτι που είναι ανησυχητικό. Μερικοί από τους καρχαρίες εξαφανίζονταν εξ ολοκλήρου από τον ύφαλο για μεγάλες χρονικές περιόδους».
Οι τροπικοί κοραλλιογενείς ύφαλοι αποτελούν από τα πιο εντυπωσιακά και πλούσια σε βιοποικιλότητα οικοσυστήματα, φιλοξενώντας το 25% όλων των θαλάσσιων ψαριών. Οι καρχαρίες των υφάλων απουσιάζουν ήδη από σχεδόν το 20% των κοραλλιογενών υφάλων παγκοσμίως, εν μέρει λόγω της υπεραλίευσης, και αυτό το νέο εύρημα δείχνει ότι το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί.
Η συντριπτική πλειονότητα των κοραλλιογενών υφάλων θα μπορούσε να χαθεί, εάν η θερμοκρασία παγκοσμίως ανέβει 2 βαθμούς Κελσίου, ακόμη και αν εκπληρωθούν οι δεσμεύσεις από τη συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή. Τουλάχιστον 500 εκατομμύρια άνθρωποι βασίζονται στους κοραλλιογενείς υφάλους.
Οι γκρι υφαλοκαρχαρίες που μελετήθηκαν στην έρευνα περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας στους υφάλους τους, κοινωνικοποιούνται, προστατεύονται από μεγαλύτερους καρχαρίες ανοιχτού νερού και τρώνε ψάρια. Το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής τους γίνεται τη νύχτα και έξω από τον ύφαλο. Όταν επιστρέψουν, τα περιττώματά τους παρέχουν θρεπτικά συστατικά για άλλα ψάρια.
