Συγκλονίζουν οι νέες πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για το μοιραίο λούνα παρκ, στο Πευκοχώρι Χαλκιδικής. Το παιχνίδι που μετατράπηκε σε παγίδα θανάτου για τον 19χρονο Γιάννη, φαίνεται πως ήταν μια φθηνή αντιγραφή ιταλικής κατασκευής.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Mega, η εταιρεία που έφτιαξε το «crazy dance» ήταν ελληνική, ενώ το εν λόγω παιχνίδι κατασκευάστηκε πριν από δύο δεκαετίες. Τώρα πια η εν λόγω εταιρεία έχει κλείσει. Ένας κατασκευαστής που εργαζόταν σε αυτήν, όμως, λέει ότι το «crazy dance» ήταν μία αντιγραφή αντίστοιχου παιχνιδιού ιταλικής κατασκευής. Μάλιστα τα καθίσματα φέρονται να χρησιμοποιούνταν παλαιότερα σε «συγκρουόμενα» αυτοκινητάκια.
Ο πρώτος ιδιοκτήτης του παιχνιδιού, όπως μετέδωσε ο τηλεοπτικός σταθμός, καταγόταν από την Πιερία και το πούλησε έναντι 17.000 ευρώ στον 58χρονο ιδιοκτήτη του λούνα παρκ της Χαλκιδικής. Μάλιστα, ο τελευταίος δεν πρόλαβε να τον εξοφλήσει γιατί πέθανε.
Οι αποκαλύψεις του κατασκευαστή της εταιρείας του μοιραίου παιχνιδιού
Ο κατασκευαστής της ελληνικής εταιρείας είπε στον τηλεοπτικό σταθμό ότι: «Κατασκευάζαμε παιχνίδια. Ο Μ. το κατασκεύασε, τότε ήταν ελεύθερο να κάνεις ό,τι θέλεις, όποιος είχε μαγαζί έκανε, σιδηροκατασκευές. Πήγαν, βρήκαν ένα “crazy dance” ιταλικό, το έβγαλαν φωτογραφίες και ό,τι χρειαζόταν, η κίνησή του όλη είναι ίδια με το ιταλικό, αλλά τα καθίσματα τα πήραν από αυτοκινητάκια από συγκρουόμενα. Αυτό που έσπασε ήταν συγκρουόμενο πρώτα. Έκαναν αυτή τη βάση, τη σιδεριά και την τοποθέτησαν πάνω».
Σε ερώτηση εάν είχε κάνει ποτέ συντήρηση, ο ίδιος είπε: «Σε μία μάντρα που έχουμε μαζί, έχω και εγώ κάτι μηχανήματα, αλλά εγώ είμαι τώρα στην σύνταξη. Αυτός πέρσι το έφερε το μηχάνημα, αυτό που έγινε η ζημιά, το έβαλε εκεί πέρα, φώναξε έναν ζωγράφο και ζωγράφισε κάτι λαμαρίνες, ξέρεις την φιγούρα του μαγαζιού και τα καθίσματα, αλλά δεν τα ανοίξανε να δουν μέσα, να δουν τόσα χρόνια δίπλα στην θάλασσα, τα σάπισαν!».
Ερωτηθείς εάν κατά την εκτίμησή του επρόκειτο για προδιαγεγραμμένο γεγονός, ο κατασκευαστής απάντησε: «Όταν ένα πράγμα που είναι σίδερο, το έχει στη θάλασσα χρόνια δίπλα στα 50, στα 30 μέτρα στην θάλασσα, όλοι αυτοί οι υδρατμοί, μπαίνουν στο σίδερο μέσα και όταν αυτό το σίδερο δεν μετακινείται, δεν ξύνεται, δεν βάφεται, ε τι περίμενες να γίνει;».
