Σκοτεινός τουρισμός ή αλλιώς μαύρος τουρισμός, νοσηρός τουρισμός ή τουρισμός θλίψης είναι κάποιες από τις έννοιες που χρησιμοποιούνται για να δηλώσουν τη μορφή του τουρισμού που εμπλέκεται με τοποθεσίες και μέρη που έχουν γίνει δημοφιλή λόγω κάποιου τραγικού ιστορικού γεγονότος.
Τελευταία προτάθηκε η ιδέα ότι ο ορισμός του σκοτεινού τουρισμού θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει τους λόγους που οι τουρίστες επισκέπτονται ένα μέρος ή αξιοθέατο σκοτεινού τουρισμού, καθώς τα χαρακτηριστικά του χώρου από μόνα τους μπορεί να μην κάνουν έναν επισκέπτη σκοτεινό τουρίστα.
Ποιοι είναι οι σκοτεινοί τουρίστες (Dark Tourists)
Οι λάτρεις του σκοτεινού τουρισμού δεν παρουσιάζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Μπορεί να είναι από όλες τις κοινωνικές ή ηλικιακές τάξεις. Αρκετοί από αυτούς έλκονται από την κουλτούρα και την ιστορική πλευρά των προορισμών ενώ άλλοι από την ιστορία του φυσικού περιβάλλοντος. Συχνά ο θάνατος τους ασκεί μία ανεξήγητη έλξη. Ο επισκέπτης αναζητά στοιχεία που τον συνδέουν με την καταγωγή και τις ρίζες του (heritage tourism), ή απλώς διακατέχεται από περιέργεια για να δει κάτι που του προκαλεί αποστροφή.
Αξιοθέατα σκοτεινού τουρισμού
Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα “σκοτεινού τουρισμού” είναι τo Ground Zero στη Νέα Υόρκη, το μνημείο δηλαδή των νεκρών της 11ης Σεπτεμβρίου, το Άουσβιτς στην Πολωνία, το Μουσείο Ολοκαυτώματος στην Ουάσιγκτον, το Κολοσσαίο της Ρώμης και το Peace Memorial Park στη Χιροσίμα ή η ευρύτερη περιοχή του Τσέρνομπιλ. Ενώ σε εγχώριο επίπεδο το νησί της Σπιναλόγκα, το συμμαχικό Βρετανικό Στρατιωτικό Νεκροταφείο Δοϊράνης στο Πολύκαστρο Κιλκίς, ή το γαλλικό στρατιωτικό νεκροταφείο του Ζέιτενλικ στη Θεσσαλονίκη αποτελούν μέρη τα οποία θα μπορέσουν να τραβήξουν ταξιδιώτες αυτού του εναλλακτικού τουρισμού.
