Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει απίστευτα πράγματα στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ.
Ποιος θα το πίστευε ότι οι ακροδεξιοί γελαδάρηδες και οι ρατσιστές κεφαλοκυνηγοί θα έκαναν ρεσάλτο στο Καπιτώλιο, των ΗΠΑ, αμφισβητώντας το δυσμενές γι’ αυτούς εκλογικό αποτέλεσμα;
Ποιος θα φανταζόταν ποτέ ότι ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θα έβαζε ως προτεραιότητα να θέσει εκτός νόμου τις αντί-φασιστικές λέσχες, της Antifa;
Ποιος θα το πίστευε ότι ο μέσος Αμερικανός αστυνομικός θα μπορούσε να σκοτώνει για ψύλλου πήδημα, άοπλους πολίτες, άντρες, γυναίκες και μικρά παιδιά, άνευ λόγου ή για μικρά αδικήματα σε καθημερινή βάση;
«Thin Blue Line»
Υπάρχει, όμως, κι ένα κατάλοιπο από την προεδρία Τραμπ, που ξεπερνά κάθε όριο. Μιλάμε για μια ακροδεξιά, φασιστική «σέχτα» (υπό-ομάδα) μέσα στο σώμα της αμερικανικής Αστυνομίας, με το όνομα «Thin Blue Line».
Το διακριτικό αυτής της ιδιαίτερης ομάδας ακροδεξιών αστυνομικών, είναι μια ασπρόμαυρη αμερικανική σημαία την οποία διατρέχει μια λεπτή μπλε γραμμή.
Η σημαία αυτή εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην καμπάνια «Unite the Right» του 2017, κι από τότε εμφανίζεται σε όλες τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Ντόναλντ Τραμπ.
Τη σημαία αυτή, τη σηκώνουν οι Αμερικανοί εθνικιστές, οι Αμερικανοί ρατσιστές, οι ακροδεξιοί αλληλέγγυοι και υποστηρικτές της Αστυνομίας, οι υπάνθρωποι της «Κου – Κουξ -Κλαν», ενώ εθεάθη να ανεμίζει στην Ουάσινγκτον, στην πραξικοπηματική κατάληψη του Αμερικανικού Καπιτώλιου, στις 6 Ιανουαρίου του 2021.
Οι αστυνομικοί που ενστερνίζονται την «Thin Blue Line», θεωρούν τους εαυτούς τους φύλακες – άγγελους του υποσυνόλου της ακροδεξιάς πτέρυγας της κοινωνίας της Αμερικής, θεωρούν εαυτούς αλληλέγγυους και εκδικητές κάθε νεκρού αστυνομικού, θεωρούν εαυτούς αλληλέγγυους κάθε αστυνομικού που δολοφονεί παράνομα άοπλους πολίτες παραβιάζοντας κάθε έννοια πολιτικού δικαιώματος στις ΗΠΑ.
Τον όρο «Thin Blue Line» ανέφερε συχνά τη δεκαετία του 1950, ο αστυνομικός διευθυντής του Λος Άντζελες, Μπιλ Πάρκερ.
Ο Πάρκερ, εννοούσε την «λεπτή μπλε γραμμή», ως την δράση των αστυνομικών του Λος Άντζελες, οι οποίοι με τις μπλε στολές τους έθεταν τα όρια ανάμεσα στο νόμο και την τάξη από τη μια, και την πολιτική και κοινωνική αναρχία από την άλλη.
Στην πραγματικότητα, όμως, η «μπλε γραμμή» είναι μια ακροδεξιά σέχτα.
Υποστηρίζει -συντεχνιακά- κάθε αστυνομικό που υπερβαίνει και παραβιάζει τους νόμους, είναι απόλυτα εχθρική απέναντι στους έγχρωμους πληθυσμούς (Μαύρους, Λατίνους), είναι εχθρική απέναντι στους Αμερικανούς που ασκούν με κόσμιο αλλά ακραιφνή τρόπο τα δικαιώματά τους, είναι εχθρική απέναντι στην Antifa, είναι εχθρική συνολικά απέναντι στους κατατρεγμένους.
Το Oxford English Dictionary μας πληροφορεί ότι ο όρος «μπλε γραμμή» αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1962, σ’ ένα άρθρο των The Sunday Times το οποίο περιέγραφε την αστυνομική παρουσία και καταστολή κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης διαδήλωσης ενάντια στα πυρηνικά.
Το 1965, την ξαναβρίσκουμε στα φυλλάδια των αστυνομικών διευθύνσεων της Βοστόνης, και της Νέας Υόρκης.
Τέλος, ο αστυνομικός και συγγραφέας Τζόζεφ Ουάμπο, την διαιώνισε μέσα από τις σελίδες των αστυνομικών ιστοριών του, στις δεκαετίες του 1970 και 1980.
Αντιδράσεις
‘Όμως, η Νομική Επιθεώρηση του 2018, αναφέρει ότι ο όρος «Thin Blue Line» εμπεριέχει και τον όρο «Blue Wall of Silence» που αποτελεί κώδικα αποσιώπησης και συγκάλυψης των αστυνομικών λαθών και της αστυνομικής κακοδικίας.
Η «Λεπτή Μπλε Γραμμή», όμως, έχει ξεσηκώσει και πολλές αντιρρήσεις.
Το 2017, στο Α.Τ. του Ριβιέρα Μπιτς, στη Φλόριντα, οι αστυνομικοί που είχαν βάλει αυθαίρετα σημαιάκια με «μπλε γραμμή» στα περιπολικά τους, διατάχθηκαν να τα αφαιρέσουν.
Τον Μάιο του 2020, στο Σαν Φρανσίσκο, απαγορεύτηκε στους αστυνομικούς να φορούν μη ιατρικές μάσκες με την «μπλε γραμμή».
Τον Ιούνιο του 2020, στο Μιντλτάουν, Κονέκτικατ, κατέβηκαν όλες οι σημαίες με τη «μπλε γραμμή», μετά το φόνο του Τζορτζ Φλόιντ, από αστυνομικούς.
Το Νοέμβριο του 2020, στο Πανεπιστήμιο του Ουινσκόνσιν, ο αστυνομικός διευθυντής του κάμπους, διέταξε να αφαιρέσουν όλοι οι αστυνομικοί το σήμα με τη «μπλε γραμμή» διότι έχει άμεση σχέση με εξτρεμιστές.
Η «Thin Blue Line» υψώθηκε σαν λάβαρο αντίδρασης ενάντια στην δίκαιη καμπάνια «Black Lives Matter» η οποία είχε κορυφωθεί μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, ο οποίος πλήρωσε με τη ζωή του την αυθαίρετη υποψία πως είχε δώσει ένα πλαστό 20δόλαρο σε κάποιο μίνι-μάρκετ της γειτονιάς του.
Το φαινόμενο της «μπλε γραμμής» είναι εξαιρετικά επικίνδυνο αφού στοχοποιεί τουλάχιστον το μισό πληθυσμό των ΗΠΑ.
Ταυτόχρονα, η «μπλε γραμμή» λειτουργεί προνομιακά υπέρ των ακροδεξιών πολιτών και των παραδοσιακών ρατσιστών οι οποίοι αποδέχονται την αστυνομική αυθαιρεσία και καταστολή σαν νομοτέλεια.
Το αστυνομικό παρακράτος στις ΗΠΑ επιχειρεί να αναβαθμιστεί και να παίξει επίσημα θεσμικό ρόλο.
Η πρόσφατη μάλιστα «απόπειρα» κατά της ζωής του Ντόναλντ Τραμπ, δίνει στο αμερικανικό παρακράτος ένα σαφές προβάδισμα στην εθνικιστική εκλογική προπαγάνδα, και στους αστυνομικούς της «μπλε γραμμής» τον ρόλο του εκδικητή, ο οποίος εκτελεί κάθε «παραβάτη» παρακάμπτοντας τη δικαστική εξουσία.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα δούμε να εφαρμόζεται στις ΗΠΑ του 21ου αιώνα και ο νόμος του Λιντς.
Διαβάστε επίσης
