Σαν σήμερα, στις 26 Ιουλίου του 1992, η Τζένη Καρέζη φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών, έπειτα από τριετή, σκληρή μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.
Σήμερα, 32 χρόνια μετά, το προφίλ που φέρει το όνομα του Κλεισθένη Δασκαλάκου στο Instagram -φωτογράφου τόσο της Τζένης Καρέζη και των περισσότερων ηθοποιών του παλιού ελληνικού κινηματογράφου- δημοσίευσε μια φωτογραφία της για πρώτη φορά.
Σε αυτό βλέπουμε τη μεγάλη πρωταγωνίστρια με καλοκαιρινά ρούχα πάνω σε ένα γαϊδουράκι, να κάνει βόλτα στην Ύδρα.
Δύο χρόνια πριν, το ίδιο προφίλ είχε ανεβάσει ακόμα ένα αδημοσίευτο στιγμιότυπο. Ο Κλεισθένης είχε απαθανατίσει, τότε, την Τζένη Καρέζη στους δρόμους της Αθήνας να χαζεύει μία βιτρίνα με ρούχα.
«Σαν σήμερα το 1992 έφυγε από κοντά μας η μοναδική Τζένη Καρέζη. Ο Κλεισθένης τη φωτογραφίζει στους δρόμους της Αθήνας να κοιτάζει βιτρίνα με ρούχα. Αδημοσίευτη φωτογραφία» αναφερόταν στη λεζάντα.
Τζένη Καρέζη: Μια σπουδαία πρωταγωνίστρια
Η Τζένη Καρέζη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου 1934, ενώ το πραγματικό της όνομα ήταν Ευγενία Καρπούζη. Έζησε τα παιδικά της χρόνια σε διάφορες πόλεις, ακολουθώντας στις μεταθέσεις τους γονείς της που ήταν εκπαιδευτικοί. Στη Θεσσαλονίκη μπήκε εσωτερική στο Γαλλικό Σχολείο Καλογριών και αργότερα συνέχισε στο αντίστοιχο Saint Joseph στην Αθήνα.
H αγάπη της για το θέατρο άρχισε να εκδηλώνεται από τα μαθητικά της, ακόμη, με την ίδια να συμμετέχει στις σχολικές παραστάσεις. Το 1951 οπότε και αποφοίτησε από την Ελληνογαλλική Σχολή– πήρε μέρος στην παράσταση της Aντιγόνης του Σοφοκλή που ανέβηκε στο REX από τους τελειόφοιτους, ερμηνεύοντας τον ομώνυμο ρόλο.
Την ίδια χρονιά έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου μαθήτευσε δίπλα στον Δημήτρη Pοντήρη, τον Άγγελο Tερζάκη, την Kατερίνα και τον Γιώργο Παππά, που υπήρξε και ο πρώτος μεγάλος της έρωτας. Αποφοίτησε το 1954 κα αμέσως χρίστηκε πρωταγωνίστρια. Ο πρώτος της ρόλος στο θεατρικό σανίδι ήταν δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη και τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, στο έργο Ωραία Ελένη που ανέβηκε τον Οκτώβριο του 1954 στο Θέατρο Κοτοπούλη, ενώ ακολούθησαν σπουδαίοι ρόλοι, δίπλα στον Αλέξη Μινωτή και την Κατίνα Παξινού, όπως: Οφηλία στον Άμλετ, Κορντέλια στον Βασιλιά Ληρ, Αντέλα στο Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα του Λόρκα κ.ά.
Έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το 1955 με τη Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο του Αλέκου Σακελάριου, για να ακολουθήσουν περισσότερες από 30 ταινίες, όπως Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος (1960), Η νύφη το ’σκασε (1962), Τα κόκκινα φανάρια (1963), Δεσποινίς διευθυντίς (1964), Μια τρελή τρελή οικογένεια (1965), Τζένη – Τζένη (1966), Ένας ιππότης για τη Βασούλα (1968), Μια γυναίκα στην αντίσταση (1970), Ερωτική Συμφωνία (1972) κ. ά.
Στο Εθνικό Θέατρο έμεινε ως το 1959, παίζοντας σε έργα του Τολστόι, του Αντρέγεφ, του Ούγκο Μπετ και του Αριστοφάνη, δίπλα στη Μαίρη Αρώνη, ενώ μετά το 1960, δημιούργησε δικούς της προσωπικούς θιάσους πραγματοποιώντας συνεργασίες με σπουδαίους κωμικούς.
Από το 1968 μέχρι το θάνατό της έπαιξε μαζί με τον Κώστα Καζάκο, Καμπανέλλη, Άλμπυ, Ίψεν, Τσέχωφ, Αναγνωστάκη, ενώ το 1985 ερμήνευσε για πρώτη φορά αρχαίο δράμα, με τη Μήδεια, σε σκηνοθεσία Bολανάκη, παράσταση που τόσο στο Ηρώδειο όσο και στην Επίδαυρο γνώρισε τεράστια επιτυχία. Τελευταία της θεατρική παράσταση ήταν τα Διαμάντια και μπλουζ της Λούλας Αναγνωστάκη
Παντρεύτηκε δυο φορές, η πρώτη με τον δημοσιογράφο Ζάχο Χατζηφωτίου το 1962 και η δεύτερη με τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο το 1967, με τον οποίο και έμεινε παντρεμένη μέχρι το τέλος της ζωής της. αποκτώντας έναν γιο, τον Κωνσταντίνο.
Η Τζένη Καρέζη πέθανε στις 26 Ιουλίου του 1992, νικημένη από τον καρκίνο, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα της τόσο στο θέατρο όσο και τον κινηματογράφο.
Στη μνήμη της ιδρύθηκε, την ίδια χρονιά, το ίδρυμα Τζένη Καρέζη, με σκοπό την παρηγορητική αγωγή των ασθενών που πάσχουν από καρκίνο και χρόνιες καταληκτικές νόσους.
