Η απόφαση του προέδρου Τζο Μπάιντεν να αποσύρει την υποψηφιότητά του για επανεκλογή και να υποστηρίξει την Κάμαλα Χάρις σημαίνει ότι η νυν αντιπρόεδρος θα μπορούσε σύντομα να γίνει ο σημαιοφόρος των μεγαλύτερων προτεραιοτήτων του Δημοκρατικού Κόμματος, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων στις αμβλώσεις, της κλιματικής αλλαγής και της ελάφρυνσης του φοιτητικού χρέους.
Το ιστορικό της ως γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνιας, γερουσιαστής των ΗΠΑ και νούμερο 2 του Μπάιντεν παρέχει ωστόσο, μόνο ενδείξεις σχετικά με την πιθανή πλατφόρμα της. Η πρώην εισαγγελέας αγωνίστηκε συχνά να διαμορφώσει μια θέση ανάμεσα στους κεντρώους και τους σκεπτικιστές προοδευτικούς κατά τη διάρκεια της σύντομης προεδρικής της υποψηφιότητας πριν από πέντε χρόνια, προτείνοντας μια ατζέντα για το κλίμα ύψους πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και υποστηρίζοντας το σχέδιο δωρεάν σπουδών του Μπέρνι Σάντερς, αλλά δεχόμενη επικρίσεις για αυτό που οι επικριτές της χαρακτήρισαν μη φιλόδοξο σχέδιο για το φοιτητικό χρέος. Είναι αξιοσημείωτα πιο άνετη από τον Μπάιντεν στην υπεράσπιση των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, και εξέφρασε νωρίτερα από εκείνον σκεπτικισμό για τις εμπορικές συμφωνίες.
Το γεγονός ότι είναι αντιπρόεδρος, ωστόσο, της έχει δώσει πολύ λιγότερες ευκαιρίες να εκθέσει τις δικές της ιδέες για το πώς θα κυβερνούσε στην πραγματικότητα – ή πώς οι πολιτικές της θα συγκρίνονταν με αυτές του Μπάιντεν, οι οποίες έχουν μετατοπιστεί σημαντικά προς τα αριστερά από τότε που έγινε πρόεδρος. Το Politico παρουσιάζει μια σειρά θεμάτων σχετικά με το πώς θα μπορούσε να συγκριθεί η ατζέντα της με τη δική του, αν καταλήξει να ορκιστεί τον Ιανουάριο.
Δικαίωμα στην άμβλωση
Τόσο ο Μπάιντεν όσο και η Χάρις έχουν καταδικάσει την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του 2022, η οποία ανέτρεψε την απόφαση Roe v. Wade, και θα αποκαθιστούσαν τουλάχιστον την προστασία της. Όμως, ως υποψήφια για την προεδρία το 2019, η Χάρις πρότεινε να προχωρήσει παραπέρα από τη Roe, δίνοντας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ενισχυμένη εποπτεία επί των νόμων περί αμβλώσεων των πολιτειών.
Σύμφωνα με την πρότασή της – παρόμοια με μια ανενεργή πλέον διάταξη του νόμου περί δικαιωμάτων ψήφου – οι πολιτείες με ιστορικό περιορισμού των δικαιωμάτων στις αμβλώσεις θα πρέπει να ζητούν προαδειοδότηση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης πριν θεσπίσουν νέους νόμους που επηρεάζουν την πρόσβαση στις αμβλώσεις. «Και μέχρι να καθορίσουμε ότι είναι συνταγματικοί, δεν θα τεθούν σε ισχύ», δήλωσε η Χάρις το 2019.
Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι κορυφαία προτεραιότητα για τη δεύτερη θητεία του θα ήταν να περάσει ομοσπονδιακή νομοθεσία που θα αποκαθιστούσε τη Roe, επιτρέποντας και πάλι τις αμβλώσεις σε όλες τις πολιτείες μέχρι το έμβρυο να είναι βιώσιμο. Η Roe, ωστόσο, επέτρεψε επίσης στις πολιτείες υπό ρεπουμπλικανική ηγεσία να θέσουν περιορισμούς σε κλινικές και γιατρούς που περιόριζαν την πρόσβαση στις αμβλώσεις, συχνά με σοβαρές συνέπειες. Την εποχή της απόφασης Ντομπς, αρκετές πολιτείες υπό την ηγεσία των Ρεπουμπλικανών, συμπεριλαμβανομένου του Μισισιπή, είχαν μόνο μία κλινική που πραγματοποιούσε αμβλώσεις.
Οι αμβλώσεις είναι από τα λίγα θέματα στα οποία οι Δημοκρατικοί έχουν σαφές δημοσκοπικό πλεονέκτημα και η Χάρις έχει σταθερά εμφανιστεί πιο άνετη να μιλάει για τα δικαιώματα των αμβλώσεων από τον Μπάιντεν. Οι υποστηρικτές θεωρούν τη Χάρις ως μία από τις πιο πιστές υπέρμαχούς τους, επισημαίνοντας τις ψήφους της στη Γερουσία κατά των περιορισμών των αμβλώσεων, τον αγώνα της ως γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνιας κατά μιας ομάδας που κατέγραφε βίντεο από παρακολουθήσεις σε κλινικές της Planned Parenthood και το έργο της που ανέδειξε το θέμα ως αντιπρόεδρος.
Τόσο τα σχέδια του Μπάιντεν όσο και της Χάρις έχουν κάτι κοινό: Θα αντιμετώπιζαν σχεδόν ανυπέρβλητες δυσκολίες στο Κογκρέσο. Και το σχέδιο της Χάρις θα αντιμετώπιζε σχεδόν σίγουρα δικαστικές προκλήσεις. Το Ανώτατο Δικαστήριο κατήργησε τον μηχανισμό προαποκλεισμού του νόμου περί δικαιωμάτων ψήφου το 2013.
Κλιματική αλλαγή
Και οι δύο έχουν προτείνει να δαπανηθούν ιστορικά ποσά για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την αναμόρφωση της αμερικανικής οικονομίας ώστε να υιοθετήσει καθαρές πηγές ενέργειας αντί για ορυκτά καύσιμα. Το σχέδιό της θα προχωρούσε ακόμη περισσότερο.
Ως προεδρική υποψήφια, η Χάρις πρότεινε ένα σχέδιο για το κλίμα ύψους 10 τρισ. δολαρίων, οι δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις του οποίου θα επισκίαζαν το συνολικό εκτιμώμενο ομοσπονδιακό κόστος των 1,6 τρισ. δολαρίων της μεγάλης νομοθεσίας του Biden για το κλίμα, την ενέργεια, τις υποδομές και την τεχνολογία. Σε αντίθεση με τις σημερινές πολιτικές της κυβέρνησης, θα είχε επίσης θεσπίσει ένα «τέλος για την κλιματική ρύπανση» και θα είχε τερματίσει τις ομοσπονδιακές επιδοτήσεις για τα ορυκτά καύσιμα.
Ως γερουσιαστής, ήταν ένας από τους αρχικούς συνυποστηρικτές του μη δεσμευτικού ψηφίσματος που καθόριζε το Green New Deal, ένα σχέδιο για μια κινητοποίηση μεγάλης κλίμακας με στόχο τη μετάβαση των ΗΠΑ σε 100% καθαρή ενέργεια εντός μιας δεκαετίας, παρέχοντας παράλληλα στους ανθρώπους εγγυήσεις εργασίας και «υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη». Μαζί της συμμετείχαν φιλελεύθεροι όπως ο γερουσιαστής Έντ Μάρκι και η βουλευτής Αλεξάντρια Οκάζιο Κορτέζ
Η Χάρις δήλωσε επίσης ότι ήταν «έτοιμη να απαλλαγεί από την κωλυσιεργία» για να το περάσει, μπροστά στην αντίθεση των Δημοκρατικών στην κλιματική δράση. Και δήλωσε το 2019 ότι «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είμαι υπέρ της απαγόρευσης του fracking», της τεχνολογίας που έχει τροφοδοτήσει μια έκρηξη πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ΗΠΑ και έχει εμπλουτίσει τις οικονομίες σε μέρη όπως η Βόρεια Ντακότα, το δυτικό Τέξας και η Πενσυλβάνια.
Οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν χαρακτηρίσει την Πράσινη Νέα Συμφωνία ως «σοσιαλιστικό μανιφέστο» και ο Μπάιντεν δήλωσε επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2020 ότι δεν υποστηρίζει ολόκληρο το πακέτο, όπως είναι γραμμένο. Ωστόσο, οι δικές του πολιτικές για το κλίμα έχουν συμπεριλάβει ορισμένες παρόμοιες σαρωτικές διατάξεις, συμπεριλαμβανομένων μέτρων που αποσκοπούν στην επίτευξη καθαρής μηδενικής κλιματικής ρύπανσης στις ΗΠΑ έως το 2050 και στη δημιουργία θέσεων εργασίας σε καθαρή ενέργεια, υποδομές, μεταποίηση και εξόρυξη.
Ο Μπάιντεν ήταν επί μακρόν κατά της κατάργησης της διαδικασίας κωλυσιεργείας στο Κογκρέσο, αλλά άλλαξε γνώμη μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου για την υπόθεση Ντομπς. Είχε επίσης δηλώσει επανειλημμένα ως υποψήφιος ότι δεν είχε σχέδια να απαγορεύσει το fracking – και, ως πρόεδρος, δεν έχει λάβει κανένα μέτρο για να το πράξει. Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει χρησιμοποιήσει πρόθυμα το fracking ως όπλο εναντίον τόσο του Μπάιντεν όσο και της Χάρις, χρησιμοποιώντας το ιδιαίτερα ως ρητορικό ρόπαλο πριν από τέσσερα χρόνια στην κρίσιμη πολιτεία της Πενσυλβάνια.
Αφού ο Μπάιντεν επέλεξε τη Χάρις ως υποψήφια σύντροφό του για το 2020, ο Τραμπ δεν έχασε χρόνο επιτιθέμενος στην υποστήριξή της για την απαγόρευση της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. «Πώς μπορείς να το κάνεις αυτό και να πας στην Πενσυλβάνια ή στο Οχάιο ή στην Οκλαχόμα ή στη μεγάλη πολιτεία του Τέξας;». ρώτησε τότε ο Τραμπ. Το θέμα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία φέτος, δεδομένου ότι η Πενσυλβάνια είναι μία από τις λίγες πολιτείες που ο Μπάιντεν θα έπρεπε να κερδίσει την επανεκλογή του – ιδίως δεδομένης της απόφασης του Τραμπ να επιλέξει τον γερουσιαστή Τζέι Ντι Βανς, υποστηρικτή των ορυκτών καυσίμων από το γειτονικό Οχάιο, ως δικό του υποψήφιο αντιπρόεδρο.
Εν τω μεταξύ, θα ήταν δύσκολο για μια κυβέρνηση Χάρις να εξασφαλίσει αρκετή χρηματοδότηση από το Κογκρέσο για να προσθέσει σημαντικά στην ατζέντα του Μπάιντεν για την ενέργεια και τις υποδομές ύψους 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Αλλά θα αντιμετώπιζε σχεδόν την ίδια πρόκληση που αντιμετώπισε εκείνος: να πείσει τους ψηφοφόρους ότι οι δαπάνες ωφελούν τη ζωή τους.
Ελάφρυνση του φοιτητικού χρέους
Η Χάρις ήταν μια πρώιμη φωνή εντός της κυβέρνησης που υποστήριζε τη διαγραφή του φοιτητικού χρέους – ένα σημαντικό στοιχείο στις λίστες επιθυμιών των προοδευτικών – ακόμη και όταν ο Λευκός Οίκος συμμετείχε σε μια παρατεταμένη συζήτηση σχετικά με το πώς θα προσεγγίσει το θέμα κατά τη διάρκεια του 2021 και κατά το μεγαλύτερο μέρος του 2022.
Ο Μπάιντεν εξέφρασε δημόσια και ιδιωτικά αμφιβολίες σχετικά με το να προχωρήσει σε μεγάλη διαγραφή δανείων μέσω εκτελεστικής δράσης, αμφισβητώντας τόσο τη νομική του εξουσία όσο και την οπτική της διαγραφής του χρέους για τους απόφοιτους των πανεπιστημίων της Ivy League με υψηλότερο εισόδημα. Τελικά υπέγραψε ένα σαρωτικό σχέδιο τον Αύγουστο του 2022 που περιελάμβανε τη διαγραφή χρέους έως 10.000 δολαρίων για εκατομμύρια ανθρώπους, πολύ λιγότερο από ό,τι ήθελαν οι προοδευτικοί. Το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε αυτή την προσπάθεια, αν και ο Μπάιντεν προσπάθησε ξανά.
Το σχέδιο της Χάρις από την προεκλογική της εκστρατεία του 2019, το οποίο θα προσέφερε σεισάχθεια για τους δικαιούχους επιχορήγησης Pell που ξεκινούν επιχειρήσεις, προκάλεσε κριτική από προοδευτικούς που το χαρακτήρισαν συγκεχυμένο και λιγότερο φιλόδοξο από τις προτάσεις των Γερουσιαστών Λιζ Γουόρεν και Μπέρνι Σάντερς.
Πιο πρόσφατα, η Χάρις ήταν το κεντρικό πρόσωπο της απόφασης της κυβέρνησης Μπάιντεν το 2022 να διαγράψει όλα τα χρέη εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών που φοίτησαν στα Corinthian Colleges, μια αλυσίδα κερδοσκοπικών σχολείων που η Χάρις διώκεται ως γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνια. Έχει επίσης μιλήσει για την προσωπική της εμπειρία με το φοιτητικό χρέος. Η ελάφρυνση του φοιτητικού χρέους αποτελεί σημαντικό ζήτημα για βασικές εκλογικές ομάδες των Δημοκρατικών: Μαύροι ψηφοφόροι και νεότεροι ψηφοφόροι. Όμως η προοδευτική προτεραιότητα ήταν ανάθεμα για τους Ρεπουμπλικανούς, οι οποίοι προσπάθησαν να εμποδίσουν την ελάφρυνση των δανείων σε κάθε ευκαιρία, υποστηρίζοντας ότι είναι παράνομη και άδικη για τους Αμερικανούς που δεν πήγαν στο κολέγιο ή έχουν ήδη εξοφλήσει τα χρέη τους.
Δωρεάν πανεπιστήμιο
Το 2017, η Χάρις ήταν αρχικά συνυποστηρικτής του σχεδίου του Σάντερς για δωρεάν πανεπιστήμιο, το οποίο αποσκοπούσε στην κατάργηση των διδάκτρων και των τελών για όλους τους φοιτητές που φοιτούν σε διετή κολλέγια και τους φοιτητές της μεσαίας τάξης στα τετραετή δημόσια ιδρύματα.
Αλλά όταν η Χάρις βγήκε στην προεκλογική εκστρατεία το 2020, είχε υποστηρίξει ένα μέτρο του γερουσιαστή Μπράιαν Σατζ που ζητούσε να προχωρήσει ακόμη περισσότερο, συνυπολογίζοντας το συνολικό κόστος του κολεγίου. Το σχέδιο αυτό θα κάλυπτε οποιαδήποτε έξοδα του κολεγίου πάνω από την αναμενόμενη οικογενειακή συνεισφορά του φοιτητή και θα έδινε προτεραιότητα στους δικαιούχους της επιχορήγησης Pell.
Η πρόταση του Μπάιντεν για το θέμα αυτό ήταν λιγότερο ριζοσπαστική: Το 2020, δήλωσε ότι θα υποστήριζε την απαλλαγή από τα δίδακτρα των τετραετών δημόσιων κολλεγίων και πανεπιστημίων, αλλά μόνο για οικογένειες των οποίων το εισόδημα ήταν κάτω από 125.000 δολάρια. Από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του, έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στο να καταστήσει δωρεάν τα διετή κολέγια.
Αφού το σχέδιο αυτό απέτυχε να περικοπεί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων σχετικά με το νόμο του Μπάιντεν για τη μείωση του πληθωρισμού, ο πρόεδρος έστρεψε την προσοχή του στον διπλασιασμό της επιχορήγησης Pell, η οποία, σύμφωνα με ορισμένες ομάδες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, θα κάλυπτε το κόστος των διετών και ορισμένων τετραετών κολεγίων για φοιτητές με χαμηλό εισόδημα.
Ο νόμος Debt Free College Act επανήλθε στο Κογκρέσο πέρυσι. Η Χάρις θα μπορούσε να το προωθήσει αν ήταν πρόεδρος, ενισχύοντας την απήχησή της στους προοδευτικούς ψηφοφόρους.
Εμπόριο
Τόσο ο Μπάιντεν όσο και η Χάρις έχουν ευθυγραμμιστεί με την προοδευτική πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος όσον αφορά το εμπόριο και πήραν παρόμοιες θέσεις όταν έθεσαν υποψηφιότητα μεταξύ τους στις προκριματικές εκλογές του 2020. Ωστόσο, ορισμένες από τις θέσεις του Μπάιντεν έχουν αποκλίνει από τις θέσεις που είχε ως αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα.
Ως υποψήφια για τη Γερουσία το 2016, η Χάρις τάχθηκε κατά της Σύμπραξης Trans-Pacific Partnership που διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση Ομπάμα, εν μέσω επικρίσεων από εργατικές και περιβαλλοντικές ομάδες ότι θα μεταφέρει θέσεις εργασίας σε χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, όπως το Βιετνάμ. Η εμπορική συμφωνία δεν ήρθε ποτέ σε ψηφοφορία στο Κογκρέσο και ο Τραμπ αποσύρθηκε από το σύμφωνο λίγο αφότου έγινε πρόεδρος.
Ο Μπάιντεν, εν τω μεταξύ, ήταν ένθερμος υποστηρικτής της TPP ως αντιπρόεδρος. Αλλά κατά τη διάρκεια της προεδρικής εκστρατείας του 2020, δήλωσε ότι «δεν θα ξαναμπεί στην TPP όπως είχε αρχικά προταθεί» – αντίθετα, θα επαναδιαπραγματευόταν το σύμφωνο για να δώσει στις εργατικές και περιβαλλοντικές ομάδες μεγαλύτερη επιρροή στις τελικές λεπτομέρειες της συμφωνίας. Αλλά ο Μπάιντεν δεν το έχει κάνει αυτό ως πρόεδρος. Ούτε έχει διαπραγματευτεί άλλες νέες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου.
Η Χάρις ψήφισε κατά της συμφωνίας ΗΠΑ-Καναδά-Μεξικού, της αντικατάστασης της NAFTA από τον Τραμπ, λέγοντας ότι δεν θα έκανε αρκετά για την προστασία των θέσεων εργασίας των Αμερικανών και του περιβάλλοντος. (Πέρασε από τη Γερουσία με 89-10.) «Σε μια κυβέρνηση Χάρις», είπε κάποια στιγμή, «δεν θα υπογραφόταν καμία εμπορική συμφωνία εκτός αν προστάτευε τους Αμερικανούς εργαζόμενους και το περιβάλλον μας».
Ο Μπάιντεν αρχικά αντιτάχθηκε στην USMCA, αλλά άλλαξε τη θέση του αφού η τότε πρόεδρος της Βουλής Νάνσι Πελόζι διαπραγματεύτηκε αλλαγές που ευνοούσαν τους Δημοκρατικούς. Οι σύμβουλοι της Χάρις προσπάθησαν να την πείσουν να αγκαλιάσει το ελεύθερο εμπόριο για να διαφοροποιηθεί από τον Σάντερς και τη Γουόρεν, ανέφεραν οι New York Times τον Μάιο του 2019. Αντ’ αυτού, τόσο η ίδια όσο και ο Μπάιντεν έχουν στραφεί προς τα αριστερά όσον αφορά το εμπόριο, ελπίζοντας να δώσουν στον Τραμπ λιγότερες ευκαιρίες να κερδίσει συνδικαλιστές και άλλους ψηφοφόρους της εργατικής τάξης.
Τεχνητή νοημοσύνη
Η Χάρις ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα στη Silicon Valley, και ορισμένοι από τους πρώην κορυφαίους συνεργάτες της είναι τώρα μεγάλα ονόματα της τεχνολογικής βιομηχανίας. Όμως, είναι πιο ειλικρινής από τον Μπάιντεν στο να ζητήσει ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των κινδύνων της τεχνητής νοημοσύνης, συμπεριλαμβανομένων των deepfakes, της αλγοριθμικής προκατάληψης και της παραπληροφόρησης.
«Η ιστορία έχει δείξει ότι, ελλείψει κανονισμών και ισχυρής κυβερνητικής εποπτείας, ορισμένες εταιρείες τεχνολογίας επιλέγουν να δώσουν προτεραιότητα στο κέρδος έναντι της ευημερίας των πελατών τους, της ασφάλειας των κοινοτήτων μας και της σταθερότητας των δημοκρατιών μας», δήλωσε η Χάρις κατά την επίσκεψή της στο Ηνωμένο Βασίλειο για τη Σύνοδο Κορυφής για την Ασφάλεια της Τεχνητής Νοημοσύνης του Νοεμβρίου.
Τον περασμένο Ιούλιο, κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών της κινητοποίησης του Λευκού Οίκου σχετικά με την πολιτική για την τεχνητή νοημοσύνη, η Χάρις ηγήθηκε μιας συνάντησης μεταξύ ομάδων πολιτικών δικαιωμάτων, εργαζομένων και προστασίας των καταναλωτών, όπου απέρριψε την «ψευδή επιλογή» μεταξύ της προώθησης της καινοτομίας και της προστασίας του κοινού.
Αντίθετα, ο Μπάιντεν προσπάθησε να διέπει τις εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης σε μεγάλο βαθμό μέσω της εθελοντικής θέσπισης προτύπων. Από την άλλη πλευρά, εξέδωσε επίσης τον Οκτώβριο ένα ευρύ εκτελεστικό διάταγμα για την τεχνητή νοημοσύνη, το οποίο οι Ρεπουμπλικάνοι θέλουν να ανακαλέσουν – με μεγάλο μέρος των παραπόνων τους να εστιάζεται στην προσπάθεια της κυβέρνησης να υποχρεώσει τις εταιρείες τεχνολογίας να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με έργα τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιούν τεράστια υπολογιστική ισχύ.
Η θέση της Χάρις για την αντιμετώπιση των βραχυπρόθεσμων κινδύνων της τεχνητής νοημοσύνης την ευθυγραμμίζει με τις ομάδες εργασίας, τα δικαιώματα των πολιτών και την προστασία των καταναλωτών, αλλά την τοποθετεί απέναντι στην ατζέντα χαμηλής ρύθμισης που προώθησαν ο Τραμπ και η Εθνική Συνέλευση των Ρεπουμπλικάνων για την τεχνολογία. Επίσης, προσκρούει στις επιθυμίες μιας νέας τάξης Ρεπουμπλικανών υποστηρικτών της Silicon Valley που συντάσσονται πίσω από τον Τραμπ.
Διαβάστε επίσης
Μεξικό: Σοκαριστικό βίντεο με την εν ψυχρώ δολοφονία αξιωματούχου της αστυνομίας από τα καρτέλ
ΗΠΑ: Πώς και πότε θα εκλεγεί ο αντικαταστάτης του Μπάιντεν για το χρίσμα των Δημοκρατικών
Αποχώρηση Μπάιντεν: «Ξέφυγε» ο Τραμπ, είπε το δικό του «ποιος κυβερνάει αυτή τη χωρά»
