Χωρίς κάποιο ουσιαστικό πολιτικό αποτέλεσμα, αλλά με την επανεπιβεβαίωση της προσπάθειας διατήρησης του καλού κλίματος που επικρατεί εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, πραγματοποιήθηκε αργά το βράδυ της Τετάρτης η 45λεπτη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, με τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσινγκτον.
Σύμφωνα με την ελληνική πλευρά, κατά τη διάρκεια της συνάντησης συζητήθηκαν θέματα διεθνούς και περιφερειακού ενδιαφέροντος με έμφαση τις τελευταίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία, ενώ οι δύο ηγέτες προχώρησαν σε σύντομη επισκόπηση των διμερών σχέσεων μετά την τελευταία συνάντηση που είχαν τον περασμένο Μάιο στην Άγκυρα.
Ο Κ. Μητσοτάκης εξέφρασε την ικανοποίησή του για την συνεργασία με τις τουρκικές αρχές στην καταπολέμηση της παράτυπης μετανάστευσης, ενώ τόσο ο ίδιος όσο και ο Ερντογάν συμφώνησαν στο αμοιβαίο όφελος από τη διατήρηση κλίματος ηρεμίας στις διμερείς σχέσεις και δεσμεύτηκαν να εντατικοποιήσουν τη συνεργασία για την επίτευξη του στόχου του διπλασιασμού του όγκου των διμερών εμπορικών συναλλαγών.
Δεδομένου ότι σε λίγες ημέρες οι δύο ηγέτες θα βρεθούν στην Κύπρο – σε διαφορετικές πλευρές της «Πράσινης Γραμμής» – για την 50η επέτειο από την τουρκική εισβολή, είναι αξιοσημείωτο ότι ο Κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε στο Κυπριακό τονίζοντας ότι 50 χρόνια μετά την τραγωδία του ’74 δεν μπορεί η Κύπρος, κράτος-μέλος της Ε.Ε., να παραμένει διαιρεμένη και επανέλαβε την ανάγκη επανέναρξης των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού.
Όπως ήταν εξαρχής γνωστό, στη συνάντηση δεν επρόκειτο να υπάρξει κάποιος βαθύτερος διάλογος, καθώς Μητσοτάκης και Ερντογάν προετοιμάζοντας για το επόμενο (έκτο) «ραντεβού» τους που θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, οπότε και αναμένεται να «ανοίξουν» όλα τα ζητήματα, με έμφαση στον πολιτικό διάλογο μεταξύ των δύο χωρών, με την Αθήνα, πάντως, να ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει καμία συζήτηση που να αφορά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Από εκεί και πέρα, το ερώτημα είναι αν οι δύο ηγέτες διαπίστωσαν εκ νέου το χάσμα που τους χωρίζει, όσον αφορά στην προσέγγισή τους στις κρίσεις στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, καθώς η Αθήνα στηρίζει άνευ υποσημειώσεων τον αγώνα του Κιέβου και τηρεί μια πιο ισορροπημένη στάση σχετικά με τον πόλεμο του Ισραήλ με τη Χαμάς, ενώ η Άγκυρα διατηρεί ανοιχτούς διαύλους με το Κίεβο και τη Μόσχα και κατηγορεί το Ισραήλ για εθνοκάθαρση στη Λωρίδα της Γάζας.
